ярчэць

ярчэць незак.

Становиться более ярким; становиться более выразительным, ощутимым.

Яно (зарыва) то патухала, то пачынала ярчэць, набіраючыся трапяткой, залацістай чырвані. Лынькоў. Ярчэюць іх (камандзіраў) справы, і, як магутны акіян, шуміць над краем гоман славы пра беларускіх партызан. Глебка. Ён (Юльчын твар) таксама то ружавеў, ярчэў, то шэрх, цьмеючы. Карамазаў.